Karların erimesi ile çürümüş dallarda oluşan kırmızı bardak görünümündeki mantar baharın ilk habercisidir.
İstanbul Şamlar ormanlarında görüntülenen bu ender mantar baharın geldiğini haber veriyor.
Mantarlar baharın gelmesi, canlıların harekete geçmesi ile oluşur, mantarlar hem ilk bahar hem de son baharın gelişini gösterir, ilginç olan her iki dönemde bir canlılığın başlangıcı diğeri ise canlılığın durmasını gösterir.
Mantar yaşayan canlıların çürümesi ile oluşur.
Canlılar öldükten sonra çürüme devresine girerler, canlının çürümesi ile varlığının enerjiye dönüşmesi mantarı oluşturur.

Kırmızı bardak mantarı bir laleyi andırmaktadır.

İstanbul ormanlarında bulunan bu endemik canlı ormanları gezen insanlar tarafından sevgiyle gözlenmektedir.

Kımızı bardak mantarının ölçümlendirilmesi.

“Her orman mantarı gibi bu mantarın da yenip yenemiyeceği bilinmemektedir, bu mantarı yemek isteyenlerin muhakkak bilgi sahibi olması gerekmektedir.”

ALINTILAR:

• Edibility – 3/5 – Some guide books list them as inedible, perhaps because of their lack of succulence, but I rate them highly and am yet to encounter anyone who has had problems eating them.
• Identification – 5/5 – Crimson red, young specimens goblet shaped, stem becoming less noticeable with age so becoming cup-shaped, 1-5cm diameter, pale on the outside, thin fleshed
• Distribution – 3/5 – Can be found in large numbers where established
• Season – January to April – flushing after a thaw
• Habitat – Fairly common in humus rich, damp, deciduous woods with plenty of fallen wood, from which they grow. They have a preference for moss-covered ash, willow and elm, though identification of host trees can be tricky as they are usually in an advanced state of decay. They seem more common in the West and near the sea. I suspect this is to do with exposure to prevailing winds, which creates more windfall.

http://www.gallowaywildfoods.com/scarlet-elf-cup-identification-edibility-distribution/