Resneli milli kahraman Niyazi Bey’in mütevazi yaşamı “Ne şehittir ne de gazi, pisi pisine gitti Niyazi”

.

.
Ahmed Niyazi Bey, 1873 yılında Resne’den Tosk Arnavut toprak sahibi bir ailede dünyaya geldi. Babası Abdullah Ağa idi.
Niyazi, Osmanlı Kamu Hizmeti Akademisi’nde ve daha sonra Monastir’deki Askeri Lisede (modern Bitola ) eğitim gördü .
.

.
İstanbul Harp Akademisi’ndeki eğitimi sırasında, bir Osmanlı subayı İsmail Enver Bey , Niyazi’yi Birlik ve İlerleme Komitesi (CUP) hareketini başlattılar.
Niyazi teğmen oldu ve 1896 yılında genç yaşta Osmanlı ordusuna Yunan-Türk Savaşına katıldı (1897) Epirus Beşpınar Savaşı’nda başarı gösterdi ve savaş esirleri ile İstanbul’a döndü.
.
Savaşta gösterdiği yararlılık nedeniyle mülazım-ı saniliğe (üsteğmenlik) yükseltildi.
Kendisine “Padişah yaverliği” unvanı da verilmek istendi; ancak kazaskerin 13 yaşındaki oğluna da aynı unvanın verilmesi üzerine bu unvanı kabul etmeyip cepheye dönmeyi istedi.
.

.
Padişah II. Abdülhamid’in 1878 yılında askıya aldığı meşrutiyet rejimi, 24 Temmuz 1908’de resmen ilan edildikten sonra Resneli Niyazi Bey şehre indi.
Selanik’te “Hürriyet kahramanı” olarak büyük gösterilerle karşılandı.
Dağda bulunduğu sırada evcilleştirdiği geyik, bir hürriyet sembolü kabul edildi, “gazal-i hürriyet” olarak tanındı.
.

.
31 Mart Olayı’nda yanındaki fedailerle Hareket Ordusu’na katıldı, isyan bastırılınca Resne’ye çekildi.
Bir kez daha ordudan ayrılan Niyazi Bey, Resne’nin imarı ve halkın eğitim-öğretimi ile ilgilendi.
1910 yılında doğruluğunu İttihat ve Terakkî Cemiyeti’ne de tasdik ettirdiği hatıralarını “Hatırat-ı Niyazi” adıyla yayımladı.
.
Balkan Savaşı sırasında birlikleriyle orduya katıldı.
Savaştan sonra 17 Nisan 1913’te Arnavutluk’un Avlonya limanında İstanbul’a gitmek üzereyken İttihat ve Terakkî’nin ona muhafızlık edip, korumalık yapmakla görevlendirdiği kişi tarafından vuruldu.
Öldürülme sebebi karanlıkta kaldı.
Mezarının Avlonya’da olduğu düşünülür. Buraya bir heykeli dikilmiştir.
.
1913 yılında Öldürülme sebebi karanlıkta kalmış ve kendi koruması tarafından vurulmuş olması “Ne şehittir ne de gazi, pisi pisine gitti Niyazi” deyiminin kaynağı olmuştur
.
.
“”Osmanlı İmparatorluğunun milliyetçi askerleri Manastır askeri idadisinde yetişmiştir, bu kişilerin oluşturduğu ordu Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucuları olmuştur.””
.
.