Bu dönemde bilge insanlar “ilk sırada yaşadıkları yerin adı” ile tanınırdı..Cizre’li – Cezeri, Farab’lı – Farabi

Tanımlarda “ikinci olan sıralama ailesinin kütük tanımı idi, bazı aileler topluluğun ismi ile bazı aile re ise yaptıkları işin ismi” ise kişinin tanımındaki ikinci ismi oluştururdu.

Üçüncü sırada kişinin “baba adı” tanımlanırdı

Son sırada kendisine verilen ad olurdu.

Yazım ize sondan başa doğru yazılırdı ismi, baba adı, dede adı, meslek adı veya toplul adı, en son yazımda yaşadığı şehir.
.
Örnekler:
Ebu Nasr Muhammed bin Muhammed el-Tarkanî (farabi)
Farab – Tarkan’lı Muhammedin oğlu Muhammed

Khawaja Muhammed ibn Muhammed ibn Hasan Tusi
Tus’lu Hasanın oğlu Muhammedin oğlu Muhammed

Ebû’l İz İsmail İbni Rezzaz El Cezerî
Cizre’li Rezzazın oğlu İsmail

Ukbe bin Nafi bin Abdülkays el-Kureşi
Kureyiş’li Kayı Abdülün oğlu Nafinin oğlu Ukbe

Ebû Hâmid Ferîdüddin Muhammed bin Ebî Bekir İbrâhîm-i Nîsâbûrî
Nişabur’lu Ebî Bekir İbrâhîm oğlu Ebû Hâmid Ferîdüddin Muhammed
.
.

Arap kültüründe isimler olaylara-fizik hareketlerine göre verilir, bu çok önemli bir tanımdır, bir ağacın ismi dahi o ağacın özelliğini anlatır, mesela zeytin; yenileme mantığıdır, zeytin meyvası hücreleri ve aklı yenileme özelliği taşır.

Arapçayı anlamak ve kuranı anlamak bu özellikleri bilmekle mümkün olabilir.
830 yılında Bağdatta başlıyan İslamiyet bilim çağı Selçuklu döneminde altın çağını yaşamıştır, zaman içersinde islamiyetin bu bilgelik çağı özelliğini kaybetmiştir, İslamiyette kültür yozlaşması yaşanmış Arap kültürü İslami kültür olarak değişime uğramış ve “İslami bilim çağı kapanmıştır”.