.
.
1. Öncül Türkçe; Ana Altaycadan(mevcut ise) ayrılma devrine ait konuşma dili
2. Ana Türkçe: Bütün Türkçelerin aynı olduğu devirlerdeki konuşma dili. MÖ. 10. bin yıldan evvelki devirlerde belirsiz şivelere parçalanmış olması ihtimali.
3. Eskiçağ Türkçe: Birbirinden ayrı tutulan Türk kabile birliklerinin dilleri, Sumerce bu devreye sahip. Ana Tükçe ile Sumerce arasında en az 5-6 bin yıllık zaman dilimi var.
4. Milat Türkçe: Miladın 5. asırdan günümüze kadar süren zaman içinde kullanılan ölü ve canlı Türkçeler
.
SUMERCE; ANA TÜRKÇE VE MİLAT TÜRKÇESİ ARASINDA BİR KÖPRÜ OLUŞTURMAKTADIR.
EĞER ANA TÜRKÇE HAKKINDA MANTIKSAL BİLGİ EDİNİLMİŞ OLSA İDİ, SUMER YAZILARININ DOĞRU DÜRÜST konuşmayı yazılı hale getirme işlemi-TRANSKRİPSİYONUNDA HİÇ BİR çözülmesi gereken-PROBLEM YAŞANMAZDI
.
SUMERCENİN DEVRE VE DEVİRLERİ
1. Arkaik Sumerce: En eski çağlardan MÖ.3000 yıllarına kadar devam eden evresi, işaretlerin dik yazıldığı devre
2. Klasik Sumerce: MÖ.3000den sonuna kadar.
3. Post klasik Sumerce: MÖ 3000-MÖ 2000 arası
4. Son devir Sumercesi: MÖ 2000
.
KELİME YAPISI VE ŞEKİLLERİ
.
Ana Türkçe yapısının bir ve iki heceli kelimelerden oluştuğu tahmin ediliyor
Üç ve çok heceli sözcüklere ihtimal verilmiyor.
Ana Türkçedeki tek heceli kelimeler
K-Konstant-Sabit-ses siz
V-Vokal-Ses li
Tek heceli kelimeler
V
VK
İki heceli kelimeler
V
VK
KV
.
.
.
.
.