ALISTAĞI BAWIRIMA

Alısta awır azap şekken bawırım

Qwarğan bayşeşektey kepken bawırım

Qamağan qalıñ jawdıñ ortasında

Köl qılıp közdiñ jasın tökken bawırım.

*

Aldıñdı awır qayğı japqan bawırım

Ömirinşe japa şekken jattan bawırım

Tüksïgen, jüregi tas jawız jandar

Tiridey terin tonap jatqan bawırım

*

YA-pırım-ay emes pe edi altın Altay

Anamız bizdi tapqan, asaw tayday

Bawırında jürmep pe edik salıp oynaq

Jüzimiz emes pe edi jarqın Altay

*

Alalı Altın saqa atıspa pa ek

Tebisip bir tösekte jatıspap pa ek

Altayday anamızdıñ aq sütinen

Birge emip, birge dämin tatıspap pa ek

*

Turmap pa ed bizdiñ üşin möldir bulaq

Sıldırap, sılq-sılq külip tawdan qulap

Dayar bop uşqan qustay soqqan quyın

Tilesek bir-bir tulpar beyne pıraq

*

Altaydıñ altın küni erkeletip

Kelgende jolbarıs bop, jaña er jetip

Aqteñiz Qarateñiz arı jağına

Bawırım meni tastap qaldıñ ketip

*

Men qaldım; jas balapan qanat qaqpay

Uşam dep umtılsam da damıl tappay

Jön silter, jol körseter jan bolmaydı

Jawız jan qoysın ba endi meni atpay?!

*

Qorğasın jas jürekke oğı battı

Künäsiz taza qanım swday aqtı

Qansırap, älim qurıp esten tandım

Qarañğı abaqtığa berik japtı.

*

Körmeymin keşe jürgen qır saydı da

Kündiz; kün, tünde; kümis nurlı aydı da!

Ardaqtap, şın jibektey arayğa orap

Ösirgen altın anam Altaydı da.

*

Ya-pırım-ay ayrıldıq pa qalıñ toptan

Şabılıp qaytpaytuğın jawğan oqtan?!

Türiktiñ jolbarıstay jüreginen

Şınımen qorqaq qul bop jawdan buqqan?!

*

Şarqurıp erikke umtılğan Türik janı

Şınımen, awırdı ma, bitip jalı

Ot sönip jürektegi, qurıdı ma

Qaynağan tamırdağı ata qanı

*

Bawırım sen o jaqta men bu jaqta

Qayğıdan qan jutamız. Bizdiñ atqa

Layıq pa qul bop turw? Jür, ketelik

Altayğa , ata mïras altın taqqa.

Mağjan Jumabayulı

UZAKTAKİ KARDEŞİME

Uzakta ağır azap çeken kardeşim!

Solmuş lâleler gibi kuruyan kardeşim

Etrafını sarmış düşman ortasında

Göl gibi gözyaşı döken kardeşim!

Önünü ağır kaygı örtmüş kardeşim!

Ömrünce yâddan cefa görmüş kardeşim!

Hor bakan, yüreği taş, kötü düşman

Diri diri derini soymuş kardeşim!

Ey pirim! Değil miydi Altın Altay Anamız bizim?

Bizlerse birer tay,

Bağrında yürümedik mi serâzat

Yüzümüz değil miydi ışık saçan ay?

Alaca altın aşık atışmadık mı?

Tepişip bir döşekte yatışmadık mı?

Anamız olan Altay’ın ak sütünden

Beraber emip, beraber tadışmadık mı?

Akmadı mı bizim için dupduru bulak,

Şarıldayıp şarıl şarıl dağdan inerek,

Hazırdı uçan kuş, kopan yel gibi

Dilesek bir bir atlar, tıpkı burak!

Altay’ın altın günü nazlanarak Gelende,

Sen pars gibi bir er olarak,

Akdeniz, Karadeniz ötelerine

Kardeşim, gittin beni bırakarak!

Ben kaldım yavru balaban, kanat açamam,

Uçsam diye davransam bir türlü uçamam,

Yön bulduran, yol gösteren can kalmadı;

Yavuz düşman koyar mı şimdi beni vurmadan?

Kurşunlar genç yüreğime saplandı,

Günahsız taze kanım su gibi aktı,

Kansız kalıp, kuruyup bayıldım,

Karanlık hapse sıkıca kapattı.

Görmüyorum gece gezdiğimiz ovayı,

Gündüz güneşi, gece gümüş nurlu ayı,

Nazlı nazlı ipek kundaklara sarmalayıp

Bizi büyüten altın anam Altay’ı!

Ey pirim! Ayrıldık mı ulu bütünden?

Dağılıp yılmayan yağan oklardan

Türk’ün pars gibi yüreği varken

Korkak kul mu olduk düşmandan sinen.

Kudretli olmak isteyen

Türk’ün canı Gerçekten hasta mı, bitti mi hali?

Yürekteki ateş söndü mü, kurudu mu?

Damarında kaynayan atalar kanı?

Kardeşim! Sen o yanda, ben bu yanda

Kaygıdan kan yutuyoruz, bizim adımıza

Lâyık mı kul olup durmak?

Gel gidelim Altay’a atadan miras Altın tahta.

(Magjan Jumabayoglu)