Mekkeli hain Faysalın İngilizlerle iş birliği; Nablus Meydan Muharebesi ve Osmanlı’nın Suriye’yi kaybetmesi

Türk Bilimi 13 Mart 2020 genel, İmparatorluklar, TARİH, Türk Devletler tarihi yorum Yap 1,756 Görünümler

.
NAHDA; Mısır, Suriye ve Lübnan’da Osmanlı’yı yıkım hareketlerine verilen addır, bu hareket “Arap reformu” diye isimlendirilip Osmanı yıkımının ismi gözden kaçırılmıştır, günümüzde “Ortadoğu yıkımı” için bu teşkilat halen kullanılmaktadır, Suriye’den Türkiye’ye gelen Suriyeliler için “Nahda eğitimleri verilmektedir”, NAHDA hareketini Fransa-İngiltere-(sonradan)Amerika- (en son)İsrail desteklemektedir.
.
Faysal, 1916-1924 arasında Hicaz’ı yöneten Mekke emiri ve büyük şerifi Hüseyin’in oğluydu.
I. Dünya Savaşı, Osmanlı yönetimine tepki duyan birçok Arap önderi için bir başkaldırı fırsatı yaratmıştı.
Aralarında bazı Suriyeli Arapların da bulunduğu bu önderler, doğrudan Osmanlı yönetimine bağlı olmadığı için Hüseyin’e önder gözüyle bakıyordu.
Faysal, babasının yöneteceği bir Arap ayaklanmasının hangi koşullarla destekleneceği konusunu Arap milliyetçisi (NAHDA) gizli örgütlerle görüşmek için 1915’te Şam’a gitti.
Faysal’ın, önceden tanımadığı çeşitli gruplarla görüşerek Hüseyin’i bir Arap önderi olarak kabul etmelerini sağlayabilmesi, Arap milliyetçiliğinin doğuşunun belirtisiydi.
.
6 Nisan 1917’de Amerikan Kongresi Almanya’ya savaş ilan etti bu sonuç Osmanlı devletinin gücünü zayıflattı ve İngilizler için fırsat oluştu.
.
Çanakkaleden geçemeyen, Kuttul Ammarede Osmanlı devleti tarafından ordusu teslim alınan İngiliz devleti yönünü Ortadoğuya çevirip zayıf noktalar üzerinden İngiliz yenilgisini tersine çevirmek için çalışmalar başlattı, Suriye ve Mekkedeki İngiliz sivil yönetiminin yardımı ile Doğu Akdenizde yeni cephe oluşturdu, yaptığı savaşta galip gelerek yenilgilerini üstünlüğe çevirdi, bu savaş İngilizlerin onur savaşıdır.
.
Megiddo Muharebesi, Nablus Meydan Muharebesi, Nablus Yarması veya Nablus Hezimeti (İngilizce: Battle of Megiddo) I. Dünya Savaşı’nda İtilaf Kuvvetleri karşısında Osmanlı Ordusunun yenilgisi ve tüm Suriye’nin Osmanlı İmparatorluğu tarafından kaybı ile sonuçlanan muharebedir.
Muharebe sonucunda Yıldırım Ordular Grubu’nu oluşturan 8. Ordu, Britanya İmparatorluğu Taarruz Görev Kuvveti tarafından tamamen, 4. Ordu ise büyük ölçüde imha oldu.
.
.
Muharebenin Başlangıcı
Yıldırım Ordular Grubu’na (4., 7. ve 8. Osmanlı Ordusu) karşı savaşan General Sir Edmund Allenby komutasındaki İngilizler Filistin içlerine girdikten sonra 9 Aralık 1917’de Kudüs düşmüştü.

.
1918 yazında Filistin’de Osmanlı-İngiliz Cephesi, Ürdün’den Yafa’ya kadar uzanıyordu.
Osmanlı ordusundan ikisi cephenin batısında, biri de doğusunda bulunuyordu.
23 Eylül 1918 tarihinde Liman von Sanders’in cepheden ayrılmasıyla, Mustafa Kemal Paşa Yıldırım Ordular Grubu Komutan Vekilliğine tayin edildi.
Doğuda da geriye çekilmeye başlayan Osmanlı birlikleri Hicaz Demiryolu’na bağlı hatları tutan Arapların baskınlarıyla karşılaştılar.

Mustafa Kemal Paşa 7. Ordu Komutanı olarak atandığında Yıldırım Ordular Grubu’nun tertibi şu şekilde idi:
Şeria Nehri ile Nablus’un güneyi arasında konuşlanmış bulunan 7. Ordu; bu tertibin sağında 8. Ordu ile solunda Şeria nehri bulunuyordu.
Merkez miğferin art bölgesinde ise 4. Ordu taktik tertiplenme ile üstlenmişti.
Mustafa Kemal Paşa’nın bu sırada yaptırdığı keşifler ve almış olduğu istihbarat sonuçlarına göre, bir genel taarruzun başlamak üzere olduğu tespit edilmişti
.
İngiliz taarruzu Araplar ile Lawrence’ın 16 eylül’de Dera ile Amman demiyoluna yaptığı saldırılarla başladı, faaliyetler (özellikle sabotajlar) ve Dera demiryolu istasyonunun havadan bombalanmasıyla desteklendi.
.
Muharebenin Gelişimi
İngiliz General Allenby komutasındaki taarruz görev kuvveti, piyade ve süvari 191.000 personel ve Britanya İmparatorluğu ordusunun yeni kullanmaya başladığı Yarı paletli (half track) hafif zırhlı araçlardan müteşekkildi.
Buna karşın bu taarruz kuvvetinin karşında 40.000 piyade tüfeği gücündeki Osmanlı birlikleri yer alıyordu.
Birleşik Krallık taarruz görev kuvveti Yıldırım Ordular Grubu’nu sıkıştırarak savunma hatlarını bozmaya başladı. Mustafa Kemal Paşa’nın komutasındaki 7. Ordu çelik çekirdek esasında direnirken, 8. Ordu savunma hattı çöktü.
Savunma hattının çökmesi üzerine 7. ve 4. Ordular Şam yönüne çekilmeye başladılar.
Mustafa Kemal Paşa İngiliz Süvari Tümeni’nin ilerlemesini durdurmaya çalıştıysa da 1 Ekim’de Şam’ı da kaybedince 11-13 Ekim tarihlerinde Halep’teyken Padişah’ın Başyaveri Albay Naci (Eldeniz) Bey’e ‘çok gizli’ telgraf çekerek mütareke için müracaat etmesini ve Furgaç Ahmet İzzet Paşa’nın yeni kabinesinde kendisiyle birlikte Fethi (Okyar), Hasan Tahsin (Uzer), Rauf (Orbay), İsmail Canbulat, Cemal Azmi Bey ile Şeyhülislâm Mustafa Hayri Efendi (Ürgüplü)’nin de yer almasını önerdi.
Yıldırım Ordular Grubu Komutanlığı’ndan verilen emirle elde kalan Osmanlı birliklerinin Humus güneyinde savunma hattı kurarak tertiplenmeleri bildirildi. Şam’ın 1 Ekim’deki kaybı, gücü oldukça düşmüş olan birliklerin Humus güneyinde tertiplenmesini imkansızlaştırdı.
Karargah’tan verilen ikinci emirle elde kalan birliklerin hızla Halep’e çekilerek burada bir savunma hattı kurulması emredildi. Artık büyük çoğunluğu 7. Ordu birliklerinden oluşan Osmanlı savunma kuvvetleri Halep çevresinde tertiplendiler.
.
Halep Sokak Muharebeleri
Zırhlı Yarı paletli unsurlardan kurulu İngiliz keşif birlikleri 23 Ekim 1918 tarihinde Halep güney varoşlarına ulaştı.
Halep güneyinde ilk temas muharebeleri başlarken, şehrin doğusundan taarruz eden Şerif Faysal komutasındaki Arap birlikleri Halep Kalesi ve hükûmet konağını aldı.
Halep şehri içinde binalardan Türk birliklerine ateş açılmaya başladı.
İngiliz keşif birlikleri ve Arap birlikleri ile sokak muharebeleri başladı.
.
Halep Kuzeyi / Kilis Güneyi Yıldırım Ordular Grubu Savunma Hattı
Allenby’nin komutasındaki Britanya İmparatorluğu taarruz görev kuvveti destek unsurlarının 26 Ekim’de Halep’e ulaşması sonucu Mustafa Kemal Paşa komutasındaki 7. Ordu birlikleri Halep’ten çekilmek zorunda kaldı.
Yıldırım Ordular Grubu Komutanlığı’ndan aldığı emirle, elde kalan birlikleri yeniden tertiplenmesi ile görevlendirilen Mustafa Kemal Paşa; ilgili düzenlemeleri tamamladıktan sonra, savunmanın daha kolay yapılabileceği Halep Kuzeyi – Katma ve Müslimiye mevkilerine 7. Ordu güçlerini mevzilendirdi.
.
Hatta 26 Ekim’de Bağdat Demiryolu’nun çatal noktası olan Müslimiye İstasyonu’nu da kaybederek İstanbul istikametiyle Irak Cephesi’nde bulunan Ali İhsan Paşa komutasındaki 6. Ordu arasındaki bağlantının kesilmesine yol açtı.
26 Ekim 1918 tarihinde gerçekleşen Katma Meydan Muharebesinde Arap – İngiliz Müttefik Kuvvetleri Kilis güneyinde durduruldu.
Savunma hattının bu bölgede kurulması, 30 Ekim’de imzalanacak Mondros Ateşkes Anlaşması’na kadar Britanya İmparatorluğu ve Şerif Hüseyin’e bağlı birliklerin Toros geçitlerine ulaşarak buradan Anadolu içlerine sızması önlendi.
.
Sonuç
Britanya İmparatorluğu’nun Osmanlı Devleti ile yaptığı I. Dünya Savaşı muharebeler dizisinin en can alıcı muharebesi olarak tarihteki yerini aldı. Britanya İmparatorluğu’nun kesin zaferi ile sonuçlanan muharebe sonucunda, Osmanlı Devleti tüm Ürdün ve Suriye’yi kaybederken, 4. ve 8. Orduları da yok oldu. Muharebenin bu şekilde sonuçlanması Osmanlı Devleti’nin I. Dünya Savaşı’dan çekilmesini hızlandırdı.
.
Bu savaş İngilizler İstanbulu işgal ettiği dönemde yapılmıştır, 30 Ekim 1918’de ateşkesin imzalanması ile Alman-Osmanlı ittifakı çöktü, Almanyanın savaştan çekilmesi nedeniyle Otto Liman von Sanders Paşa savaş alanını terk etmiştir ve bu dönemde Osmanlı Enver paşa ordusu İngilizler tarafından tutsak edilmiştir, Mustafa Kemal bu savaştan gelerek 1919da Samsuna geçmiştir.
.
Osmanlı İmparatorluğu için çok büyük kayıp olan savaşlardan biri olan bu savaş hakkında ağıtlar yazılmamıştır ve Türk milletinin dikkatinden kaçırılmıştır, bu gün ortadoğuda haklarımızın olduğunu söylememizin en büyük kaybı bu savaştır. Bu yenilgi, sadece Suriyenin değil dolaylı olarak Musul ve Kerkük’ün kaybına sebep oldu.
.
Savaşın baştan sona seyrine bakıldığında Osmanlının 1. dünya savaşı Osmanlıyı yok etme savaşıdır ve Osmanlının Almanya’nın gücü dışında hiçbir desteği yoktur, İngilizler tarihin hiçbir sayfasında Türk milletine faydalı olmamıştır.
.
.